در دنیای تیراندازان چه اتفاقی می افتد؟

فرارو- اگر تا به حال در مسیر بوشهر به تهران با خودروی شخصی رانندگی کرده باشید، احتمالاً خودروهای پرسرعت، پلاک‌های خراب، شیشه‌های دودی و کمک فنرهای برآمده را دیده‌اید. این خودروها با نام چوتی شناخته می‌شوند و مأموریت آن‌ها انتقال کالاهای قاچاق از استان‌های مرزی جنوبی به پایتخت است.

به گزارش فرارو، بزرگترین ترس تیراندازان گیر افتادن است و همین عامل باعث می شود که با سرعت تمام حرکت کنند و در جایی توقف نکنند و به ایستگاه های پلیس بی توجهی کنند. این در حالی است که حرکات مارپیچ و سرعت زیاد آنها گاهی منجر به تصادف و صدمات برای آنها و افراد می شود.

اما در ماه های اخیر ابراهیم رئیسی که برای بازدید از این استان به بوشیر سفر کرده است. وی در جلسه هیئت مدیره به استاندار دستور داد ظرف ده روز موضوع محموله و تیراندازی ملوانان را تعیین و تنظیم کند.

در نهایت شورای تامین بوشیر دو هفته پیش اعلام کرد که تردد کالا با همراهی دریانوردان و کالاهای وارداتی مجاز بین شهرهای استان با خودروهای سواری و کامیون‌هایی مانند پراید و وانت آزاد است. استاندار با شلیک گلوله به پسرانش گفت: تردد کالا بین شهرهای استان بوشهر تهدیدی برای آنها نخواهد بود.

اما نکته ای که باید در نظر داشت این است که حاکمیت صادرات کالاهای ایرانی از بوشهر به استان های دیگر را ممنوع کرد. وی گفت: نباید کالای فله ای از استانداری صادر شود.

محصول سستی و دریاها چیست؟

مجوزهای قانونی به دریانوردان اجازه می دهد تا 100 قلم کالای لازم برای زندگی روزمره ساکنان بوشیر را بدون پرداخت عوارض گمرکی ترخیص کنند. این محموله با ملوان در اصلاح به تهلنجی معروف شد.

طبق این مجوزها، ملوانان مجاز به ورود 30 دستگاه کامیون نیسان به عنوان محموله همراه به بوشهر هستند.

اما تاکنون کالاهای دریانوردان و مالکان کشتی پس از ترخیص و در حین ترخیص به عنوان کالای قاچاق کشف و ضبط می شد. اکنون این محدودیت ها و توقیف ها برداشته می شود و خودروهای سواری و کامیون هایی مانند پراید و وانت می توانند آزادانه این کالاها را در شهرهای استان بوشهر حمل کنند. اما خروج اصلی آنها به استان های دیگر همچنان ممنوع است.

امرار معاش باعث شد که تیرانداز شوم

این جوان 34 ساله متولد یکی از استان های غربی کشور است. چهره و ادب موجهی دارد و یک هفته است که در سفر است. او به فرارو گفت که محموله را به تازگی از بندر جنفا در بوشیر گرفته و در تهران تحویل داده است. اما افزایش تیراندازی ها در بوشهر باعث شد حمل و نقل به تهران بسیار گران باشد. به همین دلیل وقتی محموله ای با کرایه مناسب برای بردن آن از گناوه به تهران ندارد، در پایتخت تردد می کند.

از زندگی اش می پرسم و اینکه چرا زادگاهش را ترک کرده است. آهی می کشد و می گوید اگر کار داشت و وارد شهرش می شد تیرباران نمی شد. همین موضوع باعث شد تا 10 سال از محل تولدش دور بماند.
?
می پرسم آیا هیچ وقت برای یافتن شغل در این زمینه به ادامه تحصیل نرفت؟ پاسخ می دهد که لیسانس کشاورزی دارد اما پس از پایان خدمت سربازی نتوانسته کاری در این زمینه پیدا کند. البته او هم می گوید که در مقطع فوق لیسانس امتحان داده و قبول شده است، اما پیدا نکردن شغل در این رشته باعث شد تا ادامه تحصیل بدهد، ماشین بخرد و به او شلیک کند.

او به خطرات تیراندازی هم اشاره می کند و می گوید پلیس چندین بار او را تعقیب کرد اما چون می ترسید او را دستگیر کنند و 7-6 میلیون تومان زندانی کنند، از دست پلیس فرار کرده است. او می گوید که یک بار ماشینش مورد اصابت گلوله قرار گرفت، اما او زنده ماند.

100 میلیون تومان تضمین می کنیم تا به اجاره 7 میلیون تومانی برسیم!

از چهره او مشخص است که او اعتماد به نفس خود را به دست آورده است، به همین دلیل است که من روی نحوه عملکرد ضربات تمرکز می کنم. می پرسم ریسک و زندگی در کف دست چقدر هزینه دارد؟ آیا امانی مرسوله را تحویل می دهد و تحویل تهران می دهد؟ اوضاع کار چطور است؟

او پاسخ می دهد که اصلا ارزش ریسک کردن را ندارد. سپس توضیح می دهد که برای اجناس بوشیر 100 میلیون تومان گارانتی شده است. اگر بار را تا نیمه ببرند 100 میلیون تومان هدر می رود. در نهایت اگر یک بره سالم به مقصد برسد 6-7 میلیون تومان ضرر می کند.

او البته می گوید که قاچاق خطرناکی برای برخی کالاها وجود دارد که نیاز به ضمانت ندارد. اما جان چوتی ضامن کالاست. به این ترتیب کالاهایی مانند دارو که حساسیت بیشتری نسبت به آنها دارد در اختیار تیراندازان معتمد قرار می گیرد و اگر بتواند محموله را به تهران تحویل دهد 100 میلیون تومان به او می دهند. اما اگر گیر کند، ممکن است بدتر قضاوت شود. او می گوید که شنیده است جرم اصلی حمل برخی از این کالاها، مانند قرص های ضد بارداری، اعدام است!

سپس صورتش خرد می شود و رنگ پوستش تغییر می کند. این بار یک سوال می پرسد. می گوید به نظر شما 100 میلیون تومان می ارزد که یک نفر جانش را از دست بدهد؟ اجازه پاسخگویی به من داده نخواهد شد. وی در ادامه گفت که شاید عاقلانه نباشد که این کار را بکنند و هیچ عاقلی این کار را نکند. اما وقتی کار و درآمدی وجود ندارد، برخی افراد به قیمت جان خود ریسک می کنند. جالب است بدانید اغلب همان شخصی که کالا را در بوشیر تحویل می دهد، تیراندازی را برای دستگیری به پلیس گزارش می دهد.
?
منظورم این است که آیا واقعاً خطر حمل کالاهای حساس مانند دارو را دارید؟ مکثی کرد و گفت به همان 6-7 میلیون تومان راضی است اما چند بار به این موضوع فکر کرد و در نهایت پشیمان شد. او البته به این نکته هم اشاره می کند که اگر قیمت های کمتر برای کالاهای قاچاق یکسان نباشد، ممکن است روزی مجبور به جابجایی کالاهای حساس شود.

فقط نصف راه برای بنزین می ایستیم!

می پرسم پس این چه کالایی است که حمل می کنید و کرایه آن کم است؟ بعد چطوری این اجناس رو تحویل تهران میدی؟

این جوان 34 ساله پاسخ می دهد که کالاها به شکل معمولی پوشاک بچه گانه و بزرگسال، غذای خارجی، لوازم برقی و مانند آن است. او می گوید معمولا به صورت گروهی حرکت می کنند. تقریباً 20 تا 30 دور وجود دارد.

آنها همزمان حرکت می کنند. آنها سرعت خود را تا 120 کیلومتر در ساعت کاهش نمی دهند و تمام کارهای خود را پشت فرمان انجام می دهند. اما در تنها نقطه ای که توقف می کنند پمپ بنزین است که در هر پمپ بنزینی متوقف نمی شود.

می گوید پمپ بنزین مورد اعتمادشان آنها را لو نمی دهد و در مقابل هر کدام ۱۰۰ هزار تومان جایزه به پمپ بنزین می دهند تا رابطه شان را حفظ کنند. البته وی خاطرنشان می کند که برخی از این اپراتورها بارها و بارها تصاویر لو رفته و با هزینه اندکی دستگیر شدند.